4 februari 2022
Vandaag is het wereldkankerdag.
Er komen berichtjes voorbij die spreken over vechten, strijden en helaas de strijd op moeten geven, of nog erger, de strijd verloren.
Dit laatste impliceert toch dat je niet genoeg gestreden zou hebben. Shame on you !!
Ik heb zelf borstkanker gehad, en weet dat mijn lichaam een strijd heeft moeten leveren. De intense moeheid na de bestralingen, de lichamelijke en geestelijke veranderingen onder de invloed van de hormoontherapie, het herstel na de operatie. Dat is mijn lichaam die strijd heeft gevoerd. Maar ikzelf? Wat valt er nou te strijden dan? Vechten tegen het gegeven dat je kanker hebt? En dan toch voelen dat je die strijd verliest?
Hoe zou het zijn als je de strijdbijl begraaft, dat je stopt met vechten. Mentaal.
Want hoe kan je van het leven (wat je nog hebt) genieten wanneer je tegen de kast zit waar al die gevoelens zitten, al die angsten, al die dingen die je niet onder ogen kan of wil komen? De kastdeuren staan op springen, hou vol, hou vast!!!
Ik zou zeggen, laat los, die deuren. Trek ze open en kijk het monster, of de monsters, die daar huizen recht aan. Raak vertrouwd met ze, ik zou haast zeggen bevriend. Stap weg van die kast en ga leven. Met die monsters in je rugtas of onder je arm, wat jij wil. Draag die rugtas op je buik en kijk er van tijd tot tijd in en laat je gevoel toe.
Ik kijk elk jaar zo rond de tijd dat er weer controles komen (ja ik blijf onder controle, heb garantie tot de deur) in mijn kanker rugzakje. Mijn monsters zijn nog even harig, en de scherpe tanden die zijn weg. Ze hebben geen nut meer, ik ben toch al bang genoeg!
Vind je het eng om je monsters recht aan te kijken, om ze met je mee te dragen? Ik kan je er bij helpen.
Samen die kastdeuren opentrekken, samen kijken en samen die rugzak omdoen!
mail: info@oldenburgtherapie.nl
Tel: 0619921135
16 februari 2022
Foute mannen
Op dit moment staat het nieuws bol van de verhalen over mannen die grensoverschrijdend gedrag vertoont hebben. Ze worden beschuldigd van het sturen van foto’s waarop ze trots hun piemeltje tonen. Of van het “onopvallend” steeds te dicht tegen hun vrouwelijke collega aanstaan bij de kopieermachine, eventueel inclusief hand op haar kont. Of erger.
Ook lichamelijke en/of geestelijke mishandeling, man tegen vrouw, komt in het nieuws. Er wordt in talkshows weer lustig gediscussieerd en met vingers gewezen.
Hoe kan een vrouw nou in een geweldvolle relatie blijven? Waarom gaat ze niet gewoon weg bij die engerd en waarom gaat ze keer op keer weer terug naar de man die haar zo’n pijn doet? En waarom roept ze die handtastelijke collega niet ferm een halt toe?
Bij mij kwam een cliënt met de vraag: ”Waarom val ik altijd op foute mannen?”
Zij vertelde dat zij steeds dacht de man van haar dromen gevonden te hebben. Sterk, knap en de touwtjes stevig in handen. Een man waar zij zich veilig bij voelde en die de leiding nam.
Ook bespeurde zij altijd een zekere zwakte bij zo’n man. Het “kleine jongetje die verzorging nodig heeft” noemde zij dit. Dit was voor haar onweerstaanbaar, de stoere vent maar ondertussen het gevoelige jongetje die snakte naar liefde. Zij had het idee dat alleen zij dat zag, ondanks zijn soms harde en brute optreden naar haar.
Na zo’n voorval van psychische en/of lichamelijke mishandeling kroop de man door het stof en op haar schoot, snot en kwijl huilend en zijn spijt betuigend. Ja, dat kleine jongetje die haar zorg nodig had.
Wanneer zij dan uiteindelijk wel tegen hem inging en zijn smeekbede negeerde kon ze vertrekken. Wegwezen en er nooit meer in. Zij zocht de fout steeds weer bij zichzelf. Wat doe ik toch steeds fout, zorg ik niet genoeg? Stel ik mezelf steeds boven de ander?
Uiteindelijk wist ze niet meer wat ze zelf nou wilde. Ze had zich zo vaak totaal gegeven om een relatie toch in stand te houden en niets teruggevraagd.
Ze was leeg, op en wist het even niet meer.
Er is een woord voor waar deze cliënt onder gebukt gaat, codependentie.
De wortels liggen in de manier waarop het kind is opgevoed. Moest zij voor de ouders zorgen? (in plaats van andersom), werden haar emoties niet erkend? Was er geen verbinding met de opvoeder? Zo zijn er tal van oorzaken aan te wijzen waardoor er een onveilige hechting is ontstaan.
Codependentie is geen stoornis maar een persoonlijkheidstype.
Er is een mogelijkheid voor de cliënt om hiervan te herstellen door persoonlijke ontwikkeling.
Door middel van gesprekken komt er inzicht in het probleem. Waar komt het vandaan, hoe is het ontstaan.
Daarnaast wordt er geoefend en leert de cliënt haar gezonde eigenwaarde te ontwikkelen, grenzen te stellen en op een functionele manier om te gaan met haar eigen gevoelens.
Bijvoorbeeld door middel van het kijken naar haar kwaliteiten en valkuilen en die uit te dagen leert de cliënt, krijgt ze inzicht en kan zij weer zelf verder in het leven en gezonde relaties aangaan.
En zij leert ook op een functionele manier die collega bij het kopieerapparaat af te weren.
Mail: info@oldenburgtherapie.nl
Tel: 0619921135
16 maart 2022
Therapeutische relatie
Vaak hoor ik van cliënten bij het eerste bezoek aan mijn praktijk dat zij blij verrast zijn met mijn inrichting. Ik heb makkelijke stoelen die naast elkaar staan met een klein tafeltje ertussen en een warme, haast huiselijke sfeer.
Vaak verwachten mensen een tafel met rechte stoelen tegenover elkaar en een zee van licht, meestal een laptop of beeldscherm op die tafel waarop de therapeut aantekeningen maakt.
Graag vertel ik je over de therapeutische relatie die ik met mijn cliënten aanga, en zij met mij.
Ik sta naast de cliënt en niet tegenover de cliënt. Dit betekend dat ik met je meeloop op een gelijkwaardige manier. Ik ben ook een mens net zoals jij met struggles, problemen en narigheden die nou eenmaal bij het leven horen. Ik heb geleerd door levenservaring en mijn opleidingen hoe ik hier mee om mag gaan. En haalt het leven mij onderuit dan heb ik intervisie (overleg met collega’s) en supervisie (dan ga ik zelf naar een therapeut) om hiermee om te gaan en om jouw als cliënt mijn ruimte te gunnen. Dit is nodig om mijn eigen problemen niet met die van jou te verweven of te vergelijken, innerlijke ruimte noem ik dat.
Ik sta hierdoor open voor jóuw verhaal met alle zijwegen, bochten, bruggen en tunnels, jouw héle verhaal. Door de innerlijke ruimte die ik voor jou heb houd ik de rode draad van jouw verhaal vast en dwaal hierdoor niet af naar mijn eigen verhaal. Hierbij maak ik ook aantekeningen, op een kladblok en niet op een toetsenbord. Dit is een keuze die ik gemaakt heb om zo dicht mogelijk bij jou en jouw verhaal te komen en te blijven.
Ik vind het heel belangrijk dat jij je veilig bij mij voelt zodat je ook je hele verhaal kan vertellen. Vaak loop je al een tijd rond met zaken die je nog nooit aan iemand hebt verteld en die ervoor zorgen dat deze in jouw hoofd blijven rondmalen. Wanneer je jezelf eens helemaal uitspreekt, ook de (voor jezelf) niet zulke mooie dingen, kun je die zaken, en de gedachten daarover, ontwarren en onderzoeken. Door mijn manier van luisteren en vragen praat je jezelf zo “op een rijtje”. Je krijgt inzicht in jouw binnenwereld en over het waarom je (steeds) zo doet, denkt of voelt. En voor mij is niets te gek of te heftig. Dit komt weer door de innerlijke ruimte die ik voor jou heb zodat ik geen mening oordeel of adviezen heb en geef (en door mijn levenservaring). Wél kan ik kennis met je delen over het ontstaan en het in stand houden van je probleem en je krachtige gereedschappen geven waarmee je nu en in de toekomst op de been blijft.
En juist het praten, het vertellen van jouw verhaal in een veilige setting vergt een goede therapeutische relatie. Daarom bied ik altijd een kennismakingsgesprek aan. Voel jij je niet prettig en veilig genoeg bij mij? Dan is er geen mogelijkheid om deze therapeutische relatie aan te gaan.
Bel of mail me om te kijken of het tussen ons klikt.
Mail: info@oldenburgtherapie.nl
tel: 0619921135
09-04-2022
Bang
Een overdaad aan ingrijpende gebeurtenissen in een veel te korte tijd.
De angst voor een onbekend virus, mensen, misschien wel een van je naasten, die corona krijgen verdwijnen in het ziekenhuis en overlijden daar zonder dat je afscheid hebt kunnen nemen. Uitvaarten met een klein groepje mensen, de rest via de computer, het ritueel niet volledig beleeft en beseft.
De lockdown, binnen blijven, naar de supermarkt (het enigste wat nog open is) en dan de angstige blikken van de mensen om je heen zien. Het vermijden van contact, ja zelfs oogcontact.
Schoollessen via zoom, alleen op je kamer, of vanuit je bed. Waarom zou je je nog aankleden er is toch niemand die je ziet.
Er is toch niemand die jou ziet. Jij ziet toch niemand.
Er worden grappen over gemaakt, Jan die via zoom vergaderd of les geeft in zijn onderbroek. Wat wel zichtbaar is moet veronderstellen dat hij netjes in de kleren zit.
Een eenzaam beeld, vindt u niet?
Ik heb het gezien bij mijn zoon. Online lessen in zijn pyjama, gelukkig had hij zijn brommer nog. Stiekem afspreken met vrienden om een rondje te rijden, om het hoofd leeg te maken. Stiekem is leuk op die leeftijd maar niet om je vrienden te ontmoeten, een verjaardag te vieren of om gewoon te “chillen” met elkaar.
Huiselijk geweld en misbruik neemt toe. We zitten hutje mudje bij elkaar op de lip. Misschien speelde er bij de volwassenen al wel veel meer wat nu niet meer gedempt kan worden door werk en recreatie. Of juist gedempt door middel van alcohol en/of drugs met alle gevolgen van dien.
En dan de dreiging van een kernoorlog of een wereldoorlog. Jodiumpillen worden gehamsterd, op de tv zijn gruwelijke beelden te zien van kapotgeschoten dorpen en lijken in de straat.
Dat geeft ons een gevoel van machteloosheid, eenzaamheid, angst en verlies in zin van, en in, het leven.
De reguliere gezondheidszorg (GGZ) heeft een error. De wachtlijsten zijn zo lang dat er zelfs een stop op aanmeldingen zit bij sommige instanties.
Natuurlijk is het noodzakelijk dat je doorverwezen wordt naar de reguliere GGZ wanneer je ernstige psychische gezondheidsklachten hebt, wanneer er huiselijk geweld is, wanneer er misbruik is.
En daarnaast zijn er veel goed geschoolde psychosociaal therapeuten die goed kunnen helpen bij het (terug) vinden van de psychologische flexibiliteit. Zodat de GGZ kan doen waar de GGZ goed in is en de psychosociale hulpverleners kunnen doen wat zij goed kunnen en er weer ruimte komt op die lange wachtlijsten.
Want wat maakt dat je je kind achter het behang wilt plakken, of zelfs erger? Welke verborgen boodschappen zitten daar achter? En nogmaals, ik heb het hier niet over de ernstige onderliggende problematiek maar over de te volle emmers die geleegd zouden mogen worden, en dan niet over je familieleden graag.
Hoe kan je die emmer legen, hoe ga je om met eenzaamheid, angst en somberte?
Ik kan je misschien helpen.
2 mei 2022
Je ware ik
Jouw kern, jouw ware ik/zelf zit diep van binnen verborgen onder (vele) lagen van aangeleerde moetens, mogens en horens. Dus hoe het moet, wat er mag en hoe het hoort. Ook van jezelf!
Vanaf je prille jeugd word je al verteld wat wel en niet mag, wat wel en niet moet en wat wel of niet hoort. Dit is goed, dat heet opvoeding. Maar soms slaat dit door. Dan word je bijvoorbeeld verteld dat meisjes netjes moeten zijn, of dat jongens niet mogen huilen. En wat nou als je als meisje altijd netjes bent geweest maar eigenlijk wilde struinen door het bos, voetballen met de buurtkinderen? Wat nou als je als jongen gevoelig was en veel emoties voelde? Tegenwoordig mogen meisjes gelukkig lekker rouwdouwen en mogen jongens huilen. Maar dat was vroeger vaak wel anders. Wanneer je nu in je volwassen leven vast loopt omdat je bijvoorbeeld je emoties en gevoelens moeilijk kan uiten, als man, of wanneer je als vrouw stikt in het keurslijf van mooie, lieve en nette vrouw zijn? Dan wordt het tijd om naar je ware ik te gaan zoeken!
Wil je onderzoeken waar jouw kern blij van wordt?
0619921135
18-05-2022
Hoe gaat het ECHT met jou?
We horen vaak, hoe gaat het met je? Het antwoord wat je geeft is eigenlijk altijd “goed hoor, en met jou?” Je weerlegt hiermee de aandacht snel van jou naar de ander.
Want hoe zou het zijn als je ECHT zou vertellen hoe het met je gaat? Dat het (even) niet zo lekker gaat, in je relatie, met je kinderen, op je werk of met je gezondheid?
Vaak willen we wel vertellen wat ons dwars zit. Het antwoord kan dan zijn mwahh gaat wel. En meestal pakt de ander dit niet op. Want onze wedervraag, en hoe gaat het met jou? komt snel daarna. De ander zal hetzelfde als jou doen en zo wordt er lekker veel zand gegooid over de ware gevoelens.
Want op het moment dat je toegeeft dat het eigenlijk helemaal niet zo goed gaat, voel je niet alleen de pijnlijkheid ervan maar raak je ook je controle kwijt. Dat mechanisme dat ervoor zorgt dat je je gevoelens snel onder het tapijt schoffelt. Want zomaar praten over je ware gevoelens hebben we afgeleerd. Niet lullen maar poetsen, niet zeiken iedereen heeft weleens wat.
En dat klopt. Iedereen heeft weleens wat. Maar het systematisch over je pijn heen leven heeft een prijs.
Pijn wordt lijden. Dit zal ik uitleggen:
Pijn is echt. Het gebeurd en je kan er niets tegen doen. Je breekt je been (au), de breuk is gecompliceerd, je krijgt schroeven en beugels en wat al niet meer (au). Vervolgens blijf je uiteindelijk met restschade zitten en lopen zal pijn blijven doen, tenzij je een rollator aanschaft en een rolstoel voor langere stukken (au, kutzooi).
Maar hé, wat hebben we geleerd? Juist, niet lullen maar poetsen, niet zeiken. Dus mwahh het gaat wel, hoe gaat het met jou?
En wanneer je dit ook tegen je zelf zegt, dus weg blijft bij die pijn begint het lijden. Je gaat vechten en vluchten, controleren en vermijden.
Wanneer je je pijn niet uitspreekt, er niet mee gaat zitten en het niet toelaat, (mwahh het gaat wel, en hoe gaat het met jou?) Wanneer je absoluut niet achter die rollator gaat lopen en al helemaal die rolstoel niet gaat gebruiken (ja, dahaaag dat ga ik écht niet doen) ben je al aan het lijden.
Ik kan geen boodschappen doen, zelf, (want dan moet ik achter die rollator) dus een ander moet dat doen. Daar voel ik me dan weer schuldig over dus ik vraag het niet zo vaak. En wanneer ik het niet zo vaak vraag vergeten mensen mij. En wanneer mensen mij vergeten dan blijf ik hier zitten, achter de geraniums. En dan ben ik zielig en heb ik daar weer last van. Dan neem ik maar een biertje (al is het pas 12.00 uur maar niemand ziet mij toch) dan voel ik het allemaal niet meer zo heftig.
En voor dat je het weet zit je met een alcoholprobleem achter je geraniums te lijden.
Stel je eens voor (een metafoor)
Je hebt een feestje georganiseerd, alles is tiptop in orde, drankjes, hapjes, muziek en al je vrienden komen. Gezellig! En opeens staat daar de buurtzwerver op je raam te kloppen. Ja die wil natuurlijk ook wel een biertje en een toastje met eiersalade! Je probeert hem weg te sturen maar hij verschijnt gewoon bij het andere raam weer. Je rent er naar toe, doet de gordijnen dicht zo dat je hem niet meer ziet. Dan belt hij aan. Je negeert hem eerst, maar hij blijft aanbellen. Je loopt naar de voordeur om hem weg te jagen. Even later staat hij bij je achterdeur. En dan opeens is je feestje afgelopen. Het is al laat en iedereen gaat naar huis. Ze bedanken je voor het gave feest. En jij? Je denkt feest? Shit, je hebt van het hele feest niets meegemaakt. Je was immers te druk bezig met die zwerver buiten de deur te houden!!! Wat nou als je die zwerver binnen had gelaten? Je had hem een biertje gegeven en een zak chips. Leuk is het niet zo’n zwerver in huis maar hé, je had dan wel van je feestje kunnen genieten. Ja met die zwerver op de bank.
Zie je rollator(of je rolstoel) nu eens als die zwerver. Voel je ‘m?
Wil je eens vertellen hoe het nu ECHT met je gaat?
06-06-2022
Piekeren
Je kunt piekeren over van alles. Over dingen die in het verleden gebeurd zijn, dingen die nog staan te gebeuren in de toekomst of dingen waarvan je denkt dat die misschien wel kunnen gebeuren, maar waarvan nog niet eens zeker is dat ze zullen gebeuren.
Piekergedachten kunnen een groot probleem zijn. Ze kunnen er voor zorgen dat je de slaap niet kunt vatten, je blijft maar malen en draaien. Piekergedachten kunnen er ook voor zorgen dat je last krijgt van stress en spanningen. Je denkt (vaak) na over negatieve dingen, je hartslag gaat omhoog, de adrenaline neemt toe en hierdoor krijgt de melatonine (het slaaphormoon) niet voldoende kracht. Je valt niet in slaap en daarover maak je je dan ook weer druk. Kortom, een vicieuze cirkel.
Hoe kun je piekergedachten stoppen?
Neem een opschrijfboekje. Je piekerboekje. Hierin kun je al jouw piekergedachten opschrijven.
De gebeurtenissen uit het verleden, dingen die nog staan te gebeuren en dingen die misschien wel kunnen gebeuren.
Maak daarna twee lijstjes. Dingen die je wel kunt veranderen, en dingen die je niet kunt veranderen.
Pieker je over dingen die je wel kunt veranderen, dan is het goed om een actieplan te maken. Je gaat dan verschillende stappen bedenken waarmee je het probleem gaat oplossen. Schrijf in je agenda wanneer je welke stappen gaat uitvoeren. Je hebt dan een mooi plan en je hoeft niet meer over die dingen te piekeren omdat je het allemaal hebt uitgewerkt. Uit je hoofd, op het papier. Dus die kun je loslaten.
Het probleem vormt de dingen waar we niets aan kunnen veranderen. Wanneer je daarover piekert levert dat vaak extra stress op.
Nu is het gemakkelijk om te zeggen: ”Kun je er iets aan doen? Doe dat! Kun je er niets aan doen? Stop met eraan denken en laat het van je afglijden”.
Ook hoor je vaak dat je je gedachten moet veranderen. Maar dat werkt vaak averechts. Als ik tegen jou zeg dat je NIET aan een roze olifant mag denken, wat doe je dan? En als ik tegen jou zeg dat je vanaf nu twee uur niet aan die roze olifant mag denken, wat gebeurd er dan? Juist dan zie je overal roze olifanten vliegen! Wanneer je ergens NIET aan mag denken dan ga je er juist extra aan denken. Je hersens kennen het woordje NIET niet in dit geval.
Wat nu? Wat zou je kunnen doen met al die (doem) pieker gedachten?
Ik heb daarvoor een heel mooie therapie geleerd, ACT (Acceptence and Commitment Therapy) waarmee ik je handige tools kan aanreiken die je zouden kunnen helpen.
Ook het praten over je piekers kan heel helpend zijn. Vaak zijn de dingen waarover je piekert het gevolg van niet verwerkte zaken, van disfunctionele (niet werkende/helpende) gedachtes en gevoelens die schreeuwen om aandacht en uiting. Dat maakt dat je telkens “in kringetjes” blijft denken. Deze dingen op een rijtje praten kan heel helpend zijn.
In die tussentijd kun je oefeningen doen waarbij je je focus verlegt van je hoofd naar je omgeving doormiddel van het gebruik van al je zintuigen. You tube en Spotify staan er vol mee. Zoek maar op: Meditatieoefeningen die je kunnen helpen om in slaap te vallen.
Je kunt een goed boek lezen, of een kruiswoordpuzzel maken. Zo verleg je ook je focus, je bent bezig met de informatie en niet meer met die piekergedachten.
24-06-2022
De overgang (menopauze, Climacterium)
90% van de vrouwen komt tussen het 45ste en 55ste levensjaar in de overgang.
Onder invloed van de dalende hoeveelheid hormonen, oestrogeen en progesteron die, aangestuurd door de hypofyse, in de eierstokken worden geproduceerd wordt de menstruatie steeds onregelmatiger totdat ze helemaal stopt. Dat moment (de laatste menstruatie) wordt de menopauze genoemd.
Deze overgang zorgt bij heel veel vrouwen voor vervelende klachten. Lichamelijke klachten zoals “opvliegers” (zweetaanvallen), slapeloosheid (mede een gevolg van nachtelijk zweten), minder zin in seks (droge vagina), hartkloppingen, haaruitval, gejaagdheid, als ook psychische klachten zoals (lichte tot zware) depressie als gevolg van de lichamelijke klachten en door de veranderde positie van de vrouw in haar leven.
Een (fictieve) situatieschets gemaakt op basis van ervaringen van vele vrouwen, die laat zien hoe lichamelijke klachten tot psychische klachten kunnen leiden, en welke ontwikkeling de vrouw doormaakt.
En dan ineens ben je 50 jaar. Je ziet de pop, met een grijs knotje, voor je deur, die je kinderen giechelend de avond daarvoor voor je verjaardag hebben neergezet. Ziet men je zo? Een oude vrouw, met een bloemetjesjurk en een grijs knotje? Tja, je voelt je soms wel zo. Moe, moe, moe. Je gewrichten kraken en piepen als je je bed uitkomt. Die luchtige bloemetjesjurk lijkt inderdaad wel wat op de kleding die je tegenwoordig draagt. Op de gekste momenten vliegt de hitte je in het gezicht, en voor dat je het weet druipen je wangen van het zweet. Je slaapt heel slecht, ’s nachts is het zweten het ergst. Je partner (zich van geen kwaad bewust) wordt vakkundig en weinig liefdevol naar het andere eind van het bed verbannen. Hij wil seks, en jij denkt, seks? Wat is dat ook alweer, iets met lichamen toch? Laat maar zitten. Het is te warm, je dikke buik zit in de weg, het doet de laatste tijd pijn, en je weet niet waar je de zin vandaan moet halen. Zou dit een grap van de natuur zijn? Je eitjes zijn op, in jouw nestje geen kindjes meer, waarom zou je dan nog de daad tot voortplanting moeten doen? Je kinderen zijn de deur uit, je zou moeten genieten van de tijd die je nu voor jezelf hebt. Maar van genieten is geen sprake. Je loopt snotterend (en zwetend) door het huis, en de lege slaapkamers van je uitgevlogen kroost. Oh, kon je nog maar even terug in de tijd. Alhoewel, toen liep je vaak op je tandvlees doordat je het zo druk had met kinderen, man, huishouden en dat parttime baantje.
Naarmate de tijd verstrijkt, en je hormonen weer wat in balans raken, je opvliegers steeds minder in heftigheid en frequentie voor komen ontdek je langzaam een nieuwe jij. Je pakt oude hobby’s weer op, gaat een cursus doen, knapt daarvoor een van de lege kamers van je kinderen op. Jullie (je partner en jij) kopen een caravan, nu je man met pensioen is kunnen jullie gaan wanneer jullie willen. Je geniet van de tijd die je nu helemaal voor jezelf hebt. Je geniet weer van de seks, die weliswaar niet zo heftig meer is als vroeger, maar met wat hulpmiddelen best fijn is. Je maakt je op tot het grootouderschap, ja, je wordt oma!
Dit is een situatieschets van een veel voorkomend verloop van de overgang van de vrouw. De positieve schets. Er kunnen zich echter onderweg allerlei psychosociale problemen voordoen. Ik noem er een paar.
- Onbegrip van partner en omgeving.
- Problemen op het werk door concentratieverlies, “brainfog” en/of uitval door ziekte.
- Psychische problemen door verandering seksuele beleving
- Gebrek aan zelfvertrouwen
- Lege nest syndroom
- Angststoornissen/vermijding van situaties en plaatsen
- Depressie
Een of meerdere consulten (of een heel traject) bij een psychosociaal hulpverlener kan de vrouw veel verlichting geven. Een luisterend, niet oordelend oor, een erkenning, het werken aan belemmerende patronen van denken, voelen en doen, het werken aan waarden etc. kan een vrouw goed helpen door deze verwarrende periode heen.
Niet alle problemen zijn psychisch. Naast de psychosociaal counselor kan de vrouw ook bij de huisarts terecht, en die kan haar doorverwijzen naar de gynaecoloog.
0619921135
29-07-2022
ANGST
Ik had het al eens eerder geschreven (lees mijn eerdere blogs) , ons brein kent het woordje NIET, niet. Wanneer je ergens NIET aan mag denken negeert ons brein dat en denken we er juist WEL aan. Die roze olifant, weet je nog?
Dus als we NIET willen dat we angstig worden, als we NIET willen dat we gaan hyperventileren of als we NIET willen dat we een paniekaanval krijgen…juist, je raadt het al, dan gebeurd het juist WEL. Laat in het voorgaande stukje het woordje NIET maar eens weg.
Maar ja, als je last hebt van paniekaanvallen, hyperventilatie en angst, wat moet je dan WEL?
Ten eerste het woordje MOETEN maar eens weg laten. Want je MOET niets. Je MAG, of je WIL. Wat MAG je? En wat WIL je? Door het op deze manier te bekijken wordt het allemaal al een stukje lichter toch?
Je MAG je angsten onder ogen komen, het er laten zijn, uitzoeken waar ze wortel hebben geschoten (als je WIL). Want je WIL wel een leuk leven, waarin jouw waarden geleefd worden. Neem ik aan.
Dus de angst is er, die MAG er zijn. Je verzetten tegen die gevoelens, je raadt het misschien al, zorgen er juist voor dat die angst groter wordt, belangrijker dan jouw waarden. Uiteindelijk bezwijk je onder die angst voor de angst, ga je situaties en dingen vermijden en zit je thuis op de bank. Ook daar heb ik al eens een stukje over geschreven. Die metafoor van de zwerver op je bank die jouw feestje bederft. Of die jij jouw feestje laat bederven. Want zo is het, jij zorgt er zelf voor dat je jouw feestje bederft. Klinkt hard he? Dat je jezelf geen feestje gunt!
Dit is het gedachtengoed van ACT (Acceptance and Commitment Therapy).
Nu is het niet zo dat je morgen denkt, fuck it ik ga met die angst onder mijn arm de trein in, ondanks dat ik weet dat ik daar geen kant op kan, dat er allemaal vreemden zijn die wanneer ik flauwval geen poot uitsteken en mij misschien zelfs wel uitlachen (of jouw variatie hierop). Maar dit is wel het uiteindelijke doel, het gevoel en gedrag dat je leert krijgen bij ACT.
We gaan stapje voor stapje zorgen dat je dat gevoel, dat gedrag en die houding krijgt. We besteden aandacht aan het onderliggende probleem uit jouw verleden, maar dit MOET niet. We moesten niets, weet je nog? Soms weet je het heus wel, en soms geeft het veel inzicht als je er alsnog achter komt.
Bij ACT leer je anders naar jezelf te kijken, anders naar je gedrag en anders naar je gedachten.
Nieuwsgierig geworden?
0619921135
08-10-2022 ROUWEN
De tijd heelt alle wonden? Is dat wel zo eigenlijk? Je denkt dat je na een tijd, dagen, weken, maanden of jaren “genezen” bent. Of eigenlijk vinden de mensen om je heen dat dit zo zou moeten zijn. Maar dan ineens, ruik je een geur, zie je een foto of is er een belangrijke gebeurtenis in het leven. En dan wordt zonder waarschuwing weer die oude wond opengescheurd. Bahm! Daar zit je weer, midden in die rouw.
Je wil het niet, de mensen om je heen al veel minder. Je wordt geacht nu toch wel eens over die rouw heen te zijn, ook door je zelf. Je gaat vluchten of vermijden, of controleren.
Vluchten in van alles, drank, drugs, je werk, seks, noem maar op. Om maar niet dat verdriet, die spijt of wat dan ook die jou je rouw gevoelens geeft te hoeven voelen.
Je gaat controleren en vermijden. Je stopt alles weg, verbrand het of mijdt de plekken die jou aan het verlorene doen denken. Je praat er niet meer over. Je wil dat een ander er ook niet meer over praat.
En dan hoop je dat de tijd alle wonden heelt, net zoals op het plaatje. (hiernaast) Maar wat ook op dit plaatje te zien is, is dat de rouw blijft bestaan maar dat jijzelf sterker, groter groeit.
Want weet je, de tijd geneest helemaal niets. Jij bent het die rondom je wonden, jouw leven weer opbouwt.
En hoe doe je dat dan, sterker en groter groeien zodat er plaats komt voor andere dingen in je dan die rouw?
Dat doe je onder andere door er over te blijven praten. Door er, wanneer de rouwwond weer wordt opengereten om te janken, om te schreeuwen tegen de wind in langs de vloedlijn of in een wijds open veld. Kortom door er niet tegen te gaan vechten of vluchten.
Geef jezelf die ruimte, zodat die ruimte in jou ontstaat. Alleen jij weet wat je echt nodig hebt, wat je wil en wat jouw waardes zijn.
Wanneer iets er mag zijn, zonder ertegen te vechten of van te vluchten wordt het een deel van jezelf. Wordt het niet meer zo groot maar iets wat bij jou hoort, wat ergens in jou zit.
Wil je zonder sussende woorden, zonder oordeel, mening of adviezen hulp bij dit proces?
Bel of mail me
0619921135
07-11-2022 Yin en Yang, zwart en wit.
We hebben beide in ons, de donkere en de lichte kant. Zonder donker geen licht en zonder licht geen donker.
We zouden graag alleen ons lichte kant laten zien en willen voelen, toch? Zo goed mogelijk je best doen, om zo leuk en lief mogelijk over te komen, en een zo mooi en gelukkig mogelijk leven te leiden, jezelf zo gelukkig mogelijk willen voelen, altijd, overal.
Maar ja, we hebben ook de donkere kant in ons. De dingen waar we niet zo trots op zijn of waar we niet in uitblinken. En we voelen ons nou eenmaal niet 24/7 blij en gelukkig.
Wanneer je je zo wil laten zien, en zo wilt voelen, dat alleen je yang (wit) te zien en te voelen is heb je het zwaar hoor. Bijvoorbeeld je wilt laten zien dat je een goede moeder bent. (je MOET een goede moeder zijn van je zelf) Als dan je geduld op raakt, laten we zeggen tijdens het boodschappen doen met je peuter aan het einde van een zware dag, en je midden in de supermarkt uitvalt tegen je kind (en alle boze blikken van de mensen om je heen ziet) kun je daar last van krijgen. Jemig, ik ben geen goede moeder. En je hebt jezelf nog zo neergezet als “een goede moeder”. Dan kun je in de knoop komen met jezelf, met jouw beeld van hoe het zou moeten zijn.
Of je hebt het idee dat je altijd en overal de vrolijke positivo uit moet hangen. Wanneer je dan een dag met een gaatje hebt, en alles tegenzit, en je jezelf in de winkelruit ziet met een ontevreden chagrijnige kop valt dat zelfbeeld in duigen.
Of je hebt jezelf voorgenomen dat je een goede student bent. Je hebt de capaciteiten in huis om die ene moeilijke studie te kunnen doen. En, anderen verwachten ook van jou dat je die studie wel zou kunnen (moeten kunnen) doen. Je wilt eigenlijk liever met je handen werken en nu gelijk aan het werk gaan. Maar ja je hebt jezelf, door de ogen van de anderen, neergezet als student met capaciteiten voor een hooggeplaatste functie.
Het gaat dus om het beeld dat je van jezelf wilt laten zien. Door alleen je yang (wit) te tonen.
Maar we zijn mensen en hebben een Yin én een Yang. We kunnen niet aan alle verwachtingen voldoen. De verwachtingen van en over onszelf of de verwachtingen die anderen van ons hebben.
En het is geen verrassing dat het willen tonen van één kant van jezelf tot problemen kan leiden.
Je bent een goede moeder, maar soms ook niet, je bent vrolijk en staat positief in het leven, maar soms ook niet. Je hebt de capaciteiten in huis om een HBO of academische studie te doen, je moet aan die verwachtingen voldoen maar van binnen wil je iets anders doen, dus, nee liever niet.
Wanneer je jezelf zo vast zet gaat je Yin met je Yang in discussie. In jouw hoofd. Piekeren is daar het gevolg van. Of erger.
Hoe raakt jouw Yin en Yang in balans? Hoe ga je een, voor jezelf, waardevol leven leiden?
Bel of mail me.
0619921135
08-12-2022 Triggers
De volle maan van 8 december 2022 daagt je uit om heel eerlijk naar jezelf te kijken. Zit er diep van binnen nog onderdrukte pijn of boosheid uit het verleden bij je? Deze tijd van het jaar, 21 december is het de langste nacht (Yule), nodigt uit om die oude meuk op te ruimen, het oude heeft geen waarde meer, het licht komt langzaam terug na de 21ste en is het dus tijd om vooruit te kijken. Nieuwe doelen stellen.
Maar hoe doe je dat? Het is mooi om te zeggen dat oude dingen je niet meer dienen, maar ze dienen zich wel gewoon aan hoor! Dat gaat niet zo maar weg bij een mooi (kamp) vuur en wat divinaties.
Dat wat je vroeger zo geraakt heeft, die dingen die traumatiserend waren zit namelijk nog diep in je, zit verweven in je lichaam en geest. Dat leren kennen en erkennen vraagt moed en ballen. Het is echt niet fijn om te leren ontdekken waar je gedrag, je over de top reacties in het heden zijn wortels hebben geschoten, toen.
Waarom reageer je nou zo heftig op een gebeurtenis in het nu? Een gebeurtenis die op zichzelf eigenlijk helemaal niet zo pijnlijk zou mogen zijn?
Dat komt doordat de gebeurtenis in het nu, jou doen denken, en vooral voelen hoe het toen was en voelde. Hoe je toen helemaal het gereedschap (tools) niet had om jezelf daartegen te beschermen.
En deze triggers, zoals die heten, zullen altijd naar boven blijven komen. Je kan je er wel tegen wapenen door ze te herkennen en te erkennen.
En wanneer die gebeurtenissen, toen, heftig waren, en de reacties op de triggers, nu, net zo heftig zijn of heftiger (omdat je niet weet wat je overkomt) helpt een kampvuur niet. Helpt een meditatie met lekkere wierook niet.
Wat wel helpend kan zijn is professionele begeleiding bij het onderzoeken van jouw triggers. En begeleiding bij hoe je daar mee om kan gaan. Begeleiding bij hoe je ze herkend.
En dán kan een fijne wierook, gemaakt van kruiden en harsen je helpen om bij jezelf naar binnen te gaan zo af en toe, om die demonen aan te kijken. Pas nádat je ze hebt leren kennen en ze de plek te hebben gegeven waar ze thuis horen.
En dán kan het zitten bij een groot vuur, bij volle maan, een prachtig ritueel worden. Veilig en bevredigend.
Wil je jouw demonen (triggers) uit het verleden aan leren kijken met professionele begeleiding?
Bel of mail me.
info@oldenburgtherapie
13-12-2022 De wet van de vuilniswagen
Soms krijg je zo maar uit het niets een snauw of een boze opmerking van iemand. Vaak van een volstrekt vreemde.
Dit is vaak het resultaat van opgekropte woede, frustratie, machteloosheid et. Etc. van de ander. Zij reageren het dan op jou af.
Wanneer je je dit persoonlijk aantrekt en er op reageert heb je al gauw een bak ellende.
Wanneer je die vuilniszak van de ander niet aanpakt laat je de gevoelens bij die ander. Die zal daar zelf iets mee moeten doen.
Wanneer je die zak van de ander wél aanpakt kun je bij jezelf te rade gaan waarom je dat doet. Wat in jou wordt geraakt. (getriggert) Welk gevoel komt er bij jou naar boven. Dit kan van alles zijn, niet gerespecteerd, niet gehoord of gezien, aan de kant gezet etc.
Door dit bij jezelf te onderzoeken zorgt ervoor dat je jezelf nog beter leert kennen. Vaak hebben we blinde vlekken en die zorgen ervoor dat we niet kunnen zien wat er (nog) zit wat geraakt kan worden.
We hebben een keuze in het aanpakken of weigeren van die vuilniszak (of het pakketje). Pakken we hem uit?
01-02-2023 Vertrouwen
Voor mij als therapeut is vertrouwen een sleutel woord. Immers zonder vertrouwen zal de cliënt zich niet willen, kunnen en durven uiten. De cliënt verteld nooit meer dan dat hij wil, kan en durft.
Je merkt het direct, wanneer er geen vertrouwen is. Het gesprek loopt stroef, mijn vragen worden half beantwoord of het duurt (te) lang voordat de cliënt reageert. Dit is de reden waarom ik een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek aanbied.
Vertrouwen is veiligheid
Wanneer je vertrouwt, voel je je veilig. Veilig genoeg om je diepste gedachten te delen. Je verstopte angsten en pijnen.
Een cliënt kwam met zijn puberzoon bij mij en had nog een andere uitleg voor vertrouwen.
Vertrouwen is vrijheid
Wanneer je iemand vertrouwd, in dit geval wanneer de vader de zoon vertrouwd, is er vrijheid. Je komt je afspraken na, je bent open en eerlijk. Dán kan de vader de zoon vrijheid bieden. Hij vertrouwd erop dat de zoon hem genoeg vertrouwd om te vertellen, om te vragen om te delen.
Mooie betekenissen voor het woord “vertrouwen”.
Weet jij er nog meer?
01-02-2023 Imbolc
Halverwege tussen winter en lente, zo rond het begin van februari is er het lichtfeest Imbolc. Het is de belofte dat de vruchtbaarheid van de natuur weer wakker wordt. De schapen zijn drachtig en geven hun eerste melk, de eerste zaden kunnen de grond in. De sneeuwklokjes steken hun kopjes boven de grond. Het kan nog wel erg koud zijn, zelfs vriezen en sneeuwen. En tegelijkertijd is daar de hoop.
Hoop
Hoop is kijken naar de toekomst. Het is werken aan of verwerken van. De uitkomst zal altijd beter, of in ieder geval, anders zijn dan het nu. Er is altijd een mogelijkheid tot verandering en dat hoeft echt niet altijd positief te zijn, maar gewoon anders. En in het anders zit de hoop. Je kunt, in het nu, een uitzichtloosheid ervaren. Hoop betekend dan dat er uitzicht is.
De schapen geven weer melk, de aarde laat weer groei zien, het licht komt langzaam terug.
Beltane (30 april/1 mei)
Bij Beltane wordt het begin van de Keltische zomer gevierd.
Grote vuren waartussen het vee werd gedreven om ziektekiemen de das om te doen.
Grote vuren om de zonnegod Bel te eren en te verwelkomen. De zon (mannelijk) kust de aarde (vrouwelijk), zodat de bevruchting plaats kan vinden. Je ziet het om je heen gebeuren, overal loopt de natuur uit.
Het mannelijke, het vrouwelijke en de (sexuele) spanning daartussen mag gevierd worden en je kan nu een grote lente schoonmaak doen.
Een aantal tips:
Genderneutraal
We hebben allemaal vrouwelijke en mannelijke (en alles daartussen en daarbuiten) energie. Laat het stromen, huil, lach, schreeuw en sla met je vuist op tafel. Vrouw gedraag je eens als een holbewoner naar je man en man ga eens tussen de moeders staan op het schoolplein (en laat je innerlijke holbewoner thuis) of zoiets. Gebruik je fantasie! Steek het vuur aan, gooi je haar los. Enzo.
Leer iets nieuws
Om je geest te openen en je creativiteit te stimuleren is het zoeken naar een nieuwe hobby en/of een nieuwe cursus/opleiding een goede manier om frisse energie te krijgen en ruimte in je hoofd te maken. Het kan zorgen voor een nieuwe kijk op de wereld en je afhouden van dat eeuwige gepieker.
Houd een dagboek bij
Wanneer je geen zin hebt om alles op te schrijven in een dagboek kun je ook voor het slapen gaan een aantal dingen opschrijven waar je die dag blij van werd en waar juist niet van. Waar kreeg je energie van en waarvan juist niet? Zo kun je na verloop van tijd mooi zien waar jouw winst en verlies rekening uit bestaat. Nog een stapje verder, het opschonen van die winst en verlies rekening (vooral van dat verlies)
En dan komen we automatisch op, Oefen met nee zeggen
Ja tegen anderen zeggen geeft ons het idee dat we erkenning krijgen en aardig gevonden worden. Dat zijn geen verkeerde redenen maar wel als het ten koste gaat van jouw eigen welzijn. Je gaat vaak over je eigen grenzen heen en op den duur is het belangrijkste, erkenning voor onszelf ver te zoeken. Hebben we verdorie weer ja gezegd tegen die werk borrel terwijl we onszelf hadden beloofd om lekker met een boek weg te kruipen in ons bed. Je kunt oefenen met nee zeggen, begin met kleine dingen. Je bent niet slecht of goed of onaardig wanneer je eens nee zegt. Het laat zien dat je goed voor jezelf zorgt. Kijk maar eens wat het met je doet wanneer je je winst en verlies rekening opschrijft (ja, in dat dagboekje) staat het bij je winst? Dan ben je goed bezig. Als je ja zegt tegen een ander, zorg er dan voor dat je niet nee zegt tegen jezelf!
Hou een digitale schoonmaak
Schoon je Facebook, Instagram, TikTok en wat al niet meer eens op. De contacten waar je niet blij van wordt kun je ontvolgen of verwijderen. De contacten die jou inspireren en blij maken blijven staan, net als in je offline leven.
Laat los waar je geen controle over hebt
We krijgen veel informatie via tv en social media. Je kan je hier zorgen over maken en/of in paniek door raken. Negatieve emoties dus. Maak drie rijtjes. Wat kan je zelf veranderen, waar kan je invloed op hebben en waar heb je geen controle over. Het eerste rijtje is belangrijk voor je, het tweede al minder en het derde kan je uitgummen. Let it go. Relax, niets is onder controle.
Delegeren
Je hoeft niet alles zelf te doen. Wanneer je met meerdere mensen leeft kun je taken over laten nemen. Je kinderen hebben geen personeel en het zijn ook geen koningen en koninginnen, al denken ze daar zelf vaak anders over. En de vervelende klusjes die je zelf moet doen kun je beter direct aanpakken en niet voor je uitschuiven. Dan is het maar gedaan. En sommige dingen hoeven helemaal niet opgelost te worden, die lossen vanzelf op. (behalve die rekeningen die betaald moeten worden, helaas).
22-06-2023 Jouw jonge ik.
Waar is dat leuke, speelse, onbevangen knulletje of grietje wat je ooit was? Wat heb je dit kind (jezelf) ooit beloofd?
Ergens onderweg, tijdens studie, carrière, huwelijk en ouderschap is het ergens achtergelaten. Wachtend, zittend op een steen of aan de kant van een bospad.
Het kind berispt je niet omdat je het hebt achtergelaten, het zit daar gewoon, onbevangen, zonder oordeel, te wachten totdat jij weer eens langskomt.
Zoek haar/hem eens op, neem het bij de hand en leer van hem/haar. Hoe was het ook alweer om zo speels en onbevangen door het leven te dartelen?
Wat, en wie ben je onderweg vergeten?
Waar hield je toen van, wat maakte je blij en gelukkig? En zou je het durven om daar, nu, weer van te gaan genieten? Gewoon, dat kind weer zijn, speels, onbevangen en blij.
En als je dan zo op pad gaat, met je kleine ik aan de hand, zul je ook de minder leuke gebeurtenissen onder ogen moeten komen. De trauma’s, het ongemak, de pijn. Je zult de open wonden zien, etterend. Je zult de stugge littekens die het nu geworden zijn bij, je nu volwassen zelf, bevoelen. De littekens die ervoor zorgen dat je vastzit, stug, onveranderbaar, niet in staat om te groeien.
De open wonden doen zeer als ze aangeraakt worden. Dat voel je, nu. Wanneer het aangeraakt wordt, door een ander, doordat zij en/of hun gedrag je doen denken aan de oorzaak van die wond. En wat maakt dat je zo hard werkt, wat maakt dat je verslaafd bent aan geld, macht, drank, drugs, seks, gokken? Dan voel je de pijn van die open wond niet meer. Hij is verdoofd. Tegelijkertijd zit die open wond er nog gewoon.
En wanneer je zo loopt, met je kleine ik aan de hand, vraag eens hoe die wond is ontstaan, wie of wat heeft het veroorzaakt? En wie of wat zorgt er nu voor dat het nog zo’n pijn doet wanneer het aangeraakt wordt, wanneer een situatie, nu, je doet denken aan de situatie, toen.
En vraag eens, waar zitten de littekens. Waar zit dat stugge weefsel dat ervoor zorgt dat je vast zit in niet helpende patronen. Het litteken weefsel wat ervoor zorgt dat je in kringetjes blijft lopen, voelen, denken. Wat ervoor zorgt dat je niet kan groeien. Wat ervoor zorgt dat je misschien niet eens meer dat onbezorgde, speelse kind kán zijn.
En wanneer je het moeilijk vind om zo te lopen met je kleine ik, wanneer je niet meer kunt zien waar die wond zit, het littekenweefsel zich gevormd heeft, kan ik een stukje met je mee lopen. Aan de andere hand van jouw kleine ik. Omdat ik hem/haar van een andere kant aanschouw kan ik je misschien helpen bij het ontdekken van die verwondingen.
28-06-2023 Toen ik van mezelf ging houden
Toen ik van mezelf ging houden, ontdekte ik dat angst en emotioneel lijden slechts waarschuwingstekens zijn van dat ik in strijd met mijn waarheid leefde. Tegenwoordig weet ik dat dit authenticiteit is.
Toen ik van mezelf ging houden, begreep ik hoezeer het iemand kan krenken als ik probeer mijn behoeften aan de ander op te dringen, ondanks dat ik wist dat het niet het juiste moment was en de ander er niet klaar voor was, en zelfs als ik die ander was. Tegenwoordig noem ik het respect.
Toen ik van mezelf ging houden, ben ik gestopt naar het hunkeren naar een ander leven, en kon ik zien dat alles om me heen me uitnodigde om te groeien. Tegenwoordig noem ik het volwassenheid.
Toen ik van mezelf ging houden, begreep ik dat ik ongeacht de omstandigheden, altijd op de juiste plaats en tijd ben en dat alles op precies het juiste moment gebeurt. Zo vond ik rust. Tegenwoordig noem ik het zelfvertrouwen.
Toen ik van mezelf ging houden, ben ik er mee opgehouden mezelf van mijn tijd te beroven, en ben ik gestopt met het bedenken van geweldige projecten voor de toekomst. Tegenwoordig doe ik alleen wat me vreugde en geluk brengt, waar ik van houd en waardoor mijn hart jubelt, en ik doe het op mijn manier en in mijn eigen tempo. Tegenwoordig noem ik het eenvoud.
Toen ik van mezelf ging houden, heb ik me bevrijd van alles wat niet gezond voor me is- eten, mensen, dingen, situaties en van alles dat me neerhaalde, weg van mezelf. In eerste instantie noemde ik deze houding gezond egoïsme. Tegenwoordig weet ik dat het zelfliefde is.
Toen ik van mezelf ging houden, heb ik het opgegeven om te proberen altijd gelijk te hebben, en sindsdien had ik minder vaak ongelijk. Tegenwoordig heb ik ontdekt dat het bescheidenheid is.
Toen ik van mezelf ging houden, weigerde ik nog langer in het verleden te leven en me zorgen over de toekomst te maken. Nu leef ik enkel nog voor dit moment, daar waar alles gebeurt. Tegenwoordig leef ik elke dag bij de dag en noem het vervulling.
Toen ik van mezelf ging houden, zag ik in dat mijn denken me in verwarring kan brengen en ziek kan maken. Maar toen ik het met mijn hart verbond, werd mijn denken een belangrijke bondgenoot. Tegenwoordig noem ik deze verbinding, wijsheid van het hart.
We hoeven niet langer bang te zijn voor conflicten, confrontaties of welk probleem dan ook met onszelf of met anderen. Zelfs sterren botsen tegen elkaar, en door hun uiteenbarsten worden nieuwe werelden geboren. Tegenwoordig weet ik, dat is het leven…
Charlie Chaplin 16 april 1959
11-07-2023 De fontein
Je kan jouw familiesysteem zien als een fontein. In de bovenste bakken staan je voorouders, de ene kant van vader en de andere kant van moeder.
In het gunstigste, beste geval sta jij helemaal onderaan. Je vangt dan alle liefde en support van je (voor) ouders en je oudere broers en zusters. Je jongere broers en zusters, je eventuele kinderen zorgen ervoor dat jij een bak naar boven opschuift. En krijg je een partner, dan komt die naast je te staan, dus niet boven je en niet onder je.
Omdat het leven nou eenmaal niet volgens dit ideaalbeeld loopt, komen we meestal in de verkeerde bak te staan. Bijvoorbeeld: Je vader overlijdt jong en je neemt, onbewust zijn plek in, naast je moeder. Misschien zelfs boven je moeder. Je gaat emotioneel zorgen voor je moeder en je jongere broers en zusters. In je latere leven kom je dan voor problemen te staan “parentificatie” genoemd. Je blijft zorgen voor anderen op een niet gezonde manier. Je gaat pleasen en bent bang dat wanneer je voor je zelf kiest je als egoïstisch etc. wordt gezien.
Ik heb het woordje emotioneel in cursief gezet, omdat praktische hulp (huishouden, helpen met broertjes en zusjes) op zich geen problemen geeft mits je daar wel voor erkend wordt.
Nu zou je kunnen zeggen, ga in jouw bak staan, zorg dat je weer op een gezonde manier met al jouw familieleden omgaat. Hoe makkelijk en mooi zou dat zijn!
Meestal is onze rol ingesleten, in ons privé leven en op ons werk. Het (h)erkennen van jouw verkeerde plek in de fontein is de eerste stap. Het herkennen van jouw disfunctionele patronen is een tweede stap. We willen graag weten waarom we doen wat we doen en hoe het komt dat we vast lopen in het leven.
Er zijn gesprekken nodig en tal van oefeningen om in de goede bak te komen. Zo kan je ook deelnemen aan een familie opstelling om in te leren zien hoe jouw familiesysteem in elkaar zit, en waar er relaties scheef zitten.
5 april 2024
We leven in een technische wereld waarin alles snel gaat. We zouden 24/7 bereikbaar moeten kunnen zijn en worden voortdurend bestookt met allerlei prikkels.
Therapie in de natuur, wandelend, geeft rust in je hoofd. Het is wetenschappelijk bewezen dat het vertoeven in de natuur je hersens op het default netwerk zet. Je onderbewustzijn.
Wanneer je dan je zorgen en problemen bespreekt met je therapeut kom je zelf op antwoorden en oplossingen. De therapeut zal je op dingen wijzen die in de natuur aanwezig zijn en die aansluiten op jouw beleving van je probleem.
Wandel therapie geeft nieuwe inzichten, nieuwe, andere horizonten en lucht en licht. Je wordt rustiger in je hoofd en ziet dan de zaken helderder.
